Welbevinden

Welbevinden is een basisvoorwaarde voor kinderen om gezond en veilig op te kunnen groeien en te leren. Welbevinden is hoe iemand, bijvoorbeeld een kind, mentaal, sociaal en fysiek in het leven staat. Het is ook wel de mate waarin iemand zich tevreden voelt met zijn of haar leven. Alle aspecten van het leven spelen een rol bij het ervaren welbevinden van een kind. Dit betekent dat voor emotionele aspecten, maar ook bijvoorbeeld de leefomstandigheden en de sociale vaardigheden het welbevinden van kinderen kunnen vergroten of verminderen. 

 

Concreet kan je bij welbevinden aan de volgende aspecten denken: een positief gevoel en positief in het leven staan, geluk, eigenwaarde, voldoening, ontspannen zijn, een gevoel dat je ertoe doet, zelfvertrouwen, doorzettingsvermogen en energie, het ervaren van steun uit de omgeving en het goed weten omgaan met je eigen omgeving. Een kind met een hoog welbevinden straalt innerlijke rust uit en kan genieten van dingen.

 

Voor het ervaren van welbevinden is het nodig dat kinderen in voeling zijn met zichzelf, dat wil zeggen dat ze hun gevoelens doorleven. In het onderwijs zijn betrokkenheid en welbevinden twee belangrijke graadmeters om te zien hoe het met een kind gaat. Het is belangrijk om problemen met het welbevinden tijdig te signaleren. Dit kan bijvoorbeeld gedaan worden door het meten en volgen van bovenstaande aspecten van welbevinden. Hierbij moet wel rekening worden gehouden met dat iedereen wel eens een keertje minder goed in zijn vel zit. Meet en volg het welbevinden daarom op verschillende momenten om een zo goed mogelijk beeld van het welbevinden te verkrijgen. 

 

Welbevinden ontstaat als tegemoet wordt gekomen aan de basisbehoeften van kinderen. Het hebben van een goed pedagogisch klimaat, waarin kinderen zich veilig voelen en zichzelf kunnen zijn, is hierdoor een basisvoorwaarde voor het welbevinden van kinderen. 

Nederlands als tweede taal aanleren in het basisonderwijs