Hoogbegaafdheid

Arja Kerpel

Redactielid wij-leren.nl l Projectleider bij Wij-spelen.nl

 

Kerpel, A. (2014). Hoogbegaafdheid.
Geraadpleegd op 17-09-2021,
van https://wij-leren.nl/kenmerken-hoogbegaafdheid.php

Als het gaat om kenmerken van hoogbegaafden, dan is er onderscheid tussen leervermogen en gedrag.

Kenmerken met betrekking tot het leervermogen zijn:

Kenmerkend zijn:

• De analytische vaardigheden, de schoolvakken. 
• De creatieve vaardigheden, de intrinsieke motivatie, flexibiliteit bij het verwerken van een problemen, ongewone oplossingen bedenken en nieuwe verbanden leggen.
• De praktische vaardigheden, het denken op gang brengen, inzicht in zwakke en sterke kanten van jezelf en anderen, samenwerken en effectief werken. 

• Topdown thinking: denken vanuit het grote geheel.
• Deep level learning: veel meer de diepte ingaan.
• Lateral thinking: problemen creatief benaderen en vanuit verschillende kanten oplossen.
• Visual thinking: beelddenken.
• Caring thinking: veel meer denken vanuit het hart en de persoonlijkheid.

Met toestemming overgenomen van Sonja Morbé, www.specialisthoogbegaafdheid.nl 

Hoogsensitiviteit

Intensiteit, gevoeligheid, concentratie en volharding zijn bijna universele kenmerken van hoogbegaafdheid. De theorie van de Poolse psychiater Dabrowski² heeft geleid tot beter begrip van de intensiteit bij hoogbegaafden. Zijn theorie stelt dat de overprikkelbaarheid op één of meer van de volgende vijf gebieden kan voorkomen:

• Intellectueel gebied. Dit kenmerkt zich door een grote nieuwsgierigheid, concentratie en het stellen van diepgaande vragen. Zóveel vragen, dat dit voor volwassenen erg vermoeiend kan zijn.
• Op het gebied van de verbeeldingskracht. Dit kenmerkt zich door fantasiespel en dagdromen.
• Emotioneel gebied. Dit kenmerkt zich door extreme en complexe emoties en intense gevoelens.
• Psychomotorisch gebied. Dit kenmerkt zich door vurig enthousiasme en intense fysieke activiteit. Als ze emotioneel gespannen zijn, kunnen ze erg druk gaan praten of dwangmatig handelen. 
• Zintuiglijk gebied. Dit kenmerkt zich door een extreme gevoeligheid van de zintuigen. 

Dit gedrag kan tot verkeerde diagnoses leiden. Het gedrag behorend bij hoogbegaafdheid wordt dan verward met een stoornis. Intellectuele en psychomotorische overprikkelbaarheid kan leiden tot de misdiagnoses ADD/ADHD³. Een veelvoorkomende misdiagnose bij hoogbegaafden is autisme. 

Denkluik en zijnsluik

Begaafdheid is meer dan alleen een andere manier van denken, het gaat ook om je 'zijn'. Een model dat oog heeft voor het complete plaatje, is dat van Tessa Kieboom. Zij onderscheidt een denkluik en een zijnsluik.

Zes profielen van hoogbegaafde leerlingen

Niet alle begaafden vertonen dezelfde kenmerken. Dé begaafde leerling bestaat niet. Als je kijkt naar de schoolsituatie, onderscheiden George T. Betts and Maureen Neihart⁷ zes verschillende soorten profielen. In het kort:

• De zelfsturend autonome leerling. Deze leerling werkt zelfstandig en is sociaal. Hij werkt enthousiast en heeft weinig bevestiging nodig. Hij neemt risico en is creatief.

• De aangepast succesvolle leerling. Deze leerling behaalt goede prestaties. Hij is perfectionistisch ingesteld en vermijdt risico.

• De uitdagend creatieve leerling. Deze leerling stelt regels ter discussie en corrigeert de leerkracht. Hij is competitief en komt op voor eigen opvattingen. Hij is ook creatief.

• De onderduikende leerling. Deze leerling ontkent zijn begaafdheid. Hij is faalangstig en vermijdt uitdaging. Hij zoekt sociale acceptatie en wisselt in vriendschappen.

• De dubbel bijzondere leerling. Deze leerling laat kenmerken zien van leer en/of gedragsproblemen. Hij heeft sterk uiteenlopende resultaten op onderdelen van een intelligentietest.

• De risico-leerling (drop-out). Deze leerling is het vertrouwen in zichzelf en school kwijtgeraakt. Hij werkt inconsistent en maakt taken niet af. Het schooluitval neemt toe.

Als hoogbegaafde leerlingen structureel te weinig uitdaging krijgen, kunnen ze gaan onderpresteren. Het is van groot belang om dit tijdig te signaleren en te voorkomen. Drs. Eleonoor van Gerven maakt onderscheid tussen relatief en absoluut onderpresteren⁴. Bij relatief onderpresteren dan zijn de resultaten van de hoogbegaafde minder dan op grond van zijn vermogen verwacht zou worden, maar dan kan het alsnog op het klassengemiddelde liggen. Bij absoluut onderpresteren zijn de resultaten van de hoogbegaafde zelfs onder het klassengemiddelde.

Wat betreft de sociaal-emotionele ontwikkeling van hoogbegaafden zijn er veel misverstanden. Veel leerkrachten vinden hun hoogbegaafde leerling niet erg sociaal. Er kan inderdaad sprake zijn van moeizame communicatie met klasgenoten, maar dat wil niet per definitie zeggen dat de hoogbegaafde achterloopt. Onderzoek⁵ wijst uit dat kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong ook op sociaal gebied veelal voorlopen en dat daardoor communicatiemisverstanden kunnen ontstaan. Ze hoeven in principe niet vaker sociale en emotionele problemen te hebben dan andere kinderen, mits er rekening wordt gehouden met hun mogelijkheden.

Het is wel zo dat hoogbegaafden een risicogroep zijn en dat de mate van begaafdheid gevolgen heeft. Maar problemen mogen niet op voorhand verwacht worden. Specifieke risicogebieden voor hoogbegaafde kinderen zijn de ontwikkeling van vriendschappen, van hun zelfbeeld en van sociale identiteit. Ook de aansluiting met leeftijdgenoten is een risicogebied. Alja de Bruin-Boer en Eleonoor van Gerven (2009)⁶ noemen verschillende oorzaken waarom het mis kan gaan op sociaal-emotioneel gebied:

Kleuters ontwikkelen in sprongen. Daarom spreekt men bij kleuters niet over hoogbegaafdheid, maar over een ontwikkelingsvoorsprong. Kleuter zijn is een ontwikkelingsfase. We noemen een kind kleuter, omdat het kenmerken vertoont die bij deze fase horen. Dit betekent dat een kind met een ontwikkelingsvoorsprong eerder kleuter is, vaak ook korter kleuter blijft en daardoor ook eerder het kleuterstadium weer voorbij is. Het is van belang om vroeg te signaleren, want na zes weken gaat de kleuter zich al aanpassen. Bovendien kunnen anders werkhoudingsproblemen, perfectionisme en faalangst ontstaan.

Kleuters met een ontwikkelingsvoorsprong hebben behoefte aan activiteiten die open zijn en kansen bieden om te ontdekken. De activiteiten moeten complex zijn, grote denksprongen mogelijk maken en ruimte bieden voor creativiteit. Ze moeten tegemoetkomen aan de behoefte om te leren lezen, schrijven en rekenen en bijdragen aan een brede ontwikkeling.

Het spelgedrag van een kleuter met ontwikkelingsvoorsprong is anders dan van de gemiddelde kleuter, want er zijn meer handelingen zichtbaar. Ook hebben ze meer spelthema’s en doen ze een poging tot wederkerig spel. Ze streven al jong naar het niveau van actie en reactie.

Tips voor het omgaan met kleuters met een ontwikkelingsvoorsprong:

Hoogbegaafden hebben veel minder herhaling nodig om tot beheersing van de leerstof te komen dan de gemiddelde leerling. Daarom is het goed om de leerstof voor hen te compacten, om verveling te voorkomen. Compacten is het overslaan van overbodige herhalings- en oefenstof. Bij compacten wordt ongeveer 50 – 75 % van de oefenstof geschrapt, en circa 75 – 100% van de herhalingsstof. Hierdoor komt er dagelijks tijd vrij waarin de hoogbegaafde kan werken aan verrijkingstaken. Bij verrijking gaat het er niet om dat de leerling meer werk krijgt, maar dat hij werk krijgt met meerwaarde. Verrijking is onder te verdelen in verdieping en verbreding. Verdieping sluit aan op de basisstof en het reguliere curriculum. Verbreding is een uitbreiding van het reguliere curriculum, bijvoorbeeld door een cursus Spaans.

Handboek hoogbegaafdheid
 

¹ Sternberg, R.J. (2002).Succesvolle intelligentie. Hoe praktische en creatieve intelligentie succes bepalen. Lisse: Swets & Zeitlinger.

² Dabrowski, K. (1964). Positive Desintegration. Little: Brown & Company.

³  Webb, J.T. e.a. (2004). Misdiagnosis and Dual Diagnoses of Gifted Children and Adults. Tucson: Great Potential Press.

⁴ Gerven, E. van, (2001). Zicht op hoogbegaafdheid. Utrecht: Lemma

⁵ Lehman, E.B. & Erdwins, C.J. (1981). The social and emotional adjustment of young, intellectually gifted children. Gifted Child Quarterly, 25, 3, 134- 137.

⁶ Gerven. E. van, e.a. (2009). Handboek Hoogbegaafdheid. Assen: Koninklijke Van Gorcum

⁷ Betts, G.T. & Neihart, M. (2010). Revised profiles of the gifted and talented. 

Kerpel, A. (2014). Hoogbegaafdheid.
Geraadpleegd op 17-09-2021,
van https://wij-leren.nl/kenmerken-hoogbegaafdheid.php

Nieuwe onderwijsboeken 09-2021