Behaviorisme

Het behaviorisme is een stroming die de psychologie ziet als de wetenschap van het zintuiglijk waarneembare. Het onderzoek richt zich op het waarneembare gedrag. Men gaat er vanuit dat gedrag door de omgeving wordt bepaald en is aangeleerd.

Het gevolg van deze visie is dat het bewustzijn niet onderzocht kan worden, omdat het niet objectief waar te nemen is. De onderzoeksmethode van het behaviorisme is het uitvoeren van experimenten en empirisch wetenschappelijk onderzoek.

Deze stroming is ontstaan aan het begin van de twintigste eeuw. Er zijn diverse sub-stromingen, zoals het radicale behaviorisme, het methodisch-, teleologisch-, theoretisch- of psychologisch behaviorisme. Bekende behavioristen zijn Skinner en Thorndike.

Tot de jaren 60 bleef het behaviorisme veel invloed hebben. Kritiek richtte zich echter steeds meer op het feit dat leren vooral werd gezien als kennisoverdracht en gedragsaanpassing. Nieuwe stromingen hadden meer aandacht voor het menselijk denkvermogen en de denkprocessen van de mens.

Boek:Van leertheorie naar onderwijspraktijk

Het boek 'Van leertheorie naar onderwijspraktijk' maakt de belangrijkste leertheorieën en -principes begrijpelijk. Het boek bevat vele aansprekende praktijkvoorbeelden uit zowel het basisonderwijs als het voortgezet onderwijs. Het heeft aandacht voor hedendaagse concepten zoals competentieleren, werkplekleren, probleemoplossend leren en onderzoekend leren.