De rol van sociaal-emotionele competenties bij schoolsucces in de brugklas
Geplaatst op 11 juli 2024
In het onderwijs speelt de ontwikkeling van zowel cognitieve als sociaal-emotionele vaardigheden een cruciale rol. Vooral tijdens de adolescentie, een periode van aanzienlijke hersenontwikkeling, moeten leerlingen leren omgaan met de emotionele en sociale gevolgen van hun handelingen. Dit artikel bespreekt de invloed van sociaal-emotionele competenties op schoolsucces in de brugklas en onderzoekt de effectiviteit van sociaal-emotionele leerprogramma's (SEL).
Wat zijn Sociaal-Emotionele Competenties?
Sociaal-emotionele competenties omvatten vaardigheden en houdingen die leerlingen helpen bij het begrijpen en beheren van hun emoties, het aangaan van positieve relaties, en het nemen van verantwoordelijke beslissingen. Deze competenties worden onderverdeeld in vijf domeinen:
- Zelfbewustzijn: Inzicht in eigen emoties en gedachten en hoe deze het gedrag beïnvloeden.
- Sociaal Bewustzijn: Begrip van andermans perspectieven en gevoelens en aanpassing van eigen gedrag daarop.
- Besluitvorming: Het maken van keuzes die goed zijn voor zichzelf en anderen.
- Zelfmanagement: Het reguleren van emoties op een gecontroleerde manier.
- Relaties Hanteren: Effectief en respectvol omgaan met anderen.
De Invloed van Sociaal-Emotionele Competenties op Schoolsukses
Onderzoek toont aan dat een goede beheersing van sociaal-emotionele competenties samenhangt met een hoger welbevinden en betere leerprestaties. Ontwikkelingsprogramma's gericht op sociaal-emotioneel leren (SEL) hebben bewezen effectief te zijn in het verbeteren van deze vaardigheden, wat uiteindelijk kan bijdragen aan betere schoolprestaties.
Een meta-analyse van 213 onderzoeken, waarbij 270.034 scholieren betrokken waren, toont aan dat SEL-programma's significante positieve effecten hebben op sociaal-emotionele vaardigheden, attitudes, sociaal gedrag, en schoolprestaties. Deze programma's hebben op korte termijn grote positieve effecten op sociaal-emotionele vaardigheden en kleine effecten op houdingen, sociaal gedrag, gedragsproblemen, en emotionele stress. Interessant is dat schoolprestaties zelfs op lange termijn significant verbeteren na deelname aan SEL-programma's.
Implementatie van SEL-Programma's
SEL-programma's richten zich op het ontwikkelen van vaardigheden zoals emotieherkenning en -controle, perspectief nemen, doelen stellen, verantwoordelijke beslissingen nemen, en effectieve interpersoonlijke relaties. Deze programma's vereisen effectieve instructie, actieve leeractiviteiten, en betrokkenheid van verschillende actoren, zoals scholen, ouders, en leerlingen.
Uitdagingen in de Adolescentie
Tijdens de adolescentie zijn de hersenen nog in ontwikkeling, waarbij integratie van eerder verworven functies centraal staat. Sociale normen, het vinden van een positie in een groep, en het beoordelen van lange termijn consequenties worden belangrijker. In deze fase kunnen sociaal-emotionele vaardigheden bijdragen aan betere aanpassingen en succes op school.
Onderzoeksresultaten
- Zelfbewustzijn: Verbeterd zelfbewustzijn helpt leerlingen hun emoties beter te begrijpen en te reguleren, wat bijdraagt aan een betere focus en prestaties in de klas.
- Sociaal Bewustzijn: Begrip van anderen helpt leerlingen positieve relaties op te bouwen en conflicten te verminderen, wat een positieve invloed heeft op de leeromgeving.
- Besluitvorming: Verantwoordelijke keuzes maken helpt leerlingen bij het navigeren door academische en sociale uitdagingen.
- Zelfmanagement: Emotionele regulatie draagt bij aan minder stress en angst, wat resulteert in een betere leerhouding.
- Relaties Hanteren: Effectieve communicatie en samenwerking met peers en leraren bevorderen een ondersteunende leeromgeving.
Conclusie en Aanbevelingen
Sociaal-emotionele competenties zijn cruciaal voor het schoolsucces van leerlingen in de brugklas. SEL-programma's blijken effectief in het verbeteren van deze competenties en dragen bij aan betere schoolprestaties. Scholen zouden moeten overwegen om SEL-programma's te integreren in het curriculum om de algehele ontwikkeling en het welzijn van leerlingen te bevorderen. Verdere onderzoek is nodig om de lange termijn effecten en de beste implementatiestrategieën van SEL-programma's beter te begrijpen.
Het bevorderen van sociaal-emotionele competenties in het onderwijs kan niet alleen academische prestaties verbeteren, maar ook bijdragen aan het welzijn en de persoonlijke groei van leerlingen, wat uiteindelijk leidt tot meer succesvolle en veerkrachtige individuen.
Voor meer informatie, zie het volledige artikel op wij-leren.nl.
Geraadpleegde bronnen
- Benson, P.L. (2006). All kids are our kids. Wat communities must do to raise varing and responsible children and adolescents (2nd ed.). San Francisco: Jossey-Bass.
- CASEL. (2003). Safe and sound: An educational leader'sguide to evidence-based social and emotional leaming programs. Chicago: Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning. Geraadpleegd op 10 maart 2017 van: https://www.casel.org/wp-content/uploads/2016/01/PDF-16-safe-and-sound.pdf
- CASEL (2015). CASEL Guide: Effective Social and Emotional Learning Programs—Middle and High School Edition. Geraadpleegd op 10 maart 2017 van: http://secondaryguide.casel.org/casel-secondary-guide.pdf.
- Dam, G. ten & Volman, M. (2000). Sociale competentie: reddingsvest en levenskunst. Over de pedagogische opdracht in de praktijk. Pedagogiek, jaargang 20 nr. 2, juni 2000, ISSN 1567â€ÂÂÂ7109.
- Durlak, J. A., Weissberg, R. P., Dymnicki, A. B., Taylor, R. D., & Schellinger, K. B. (2011). The impact of enhancing students' social and emotional learning: a meta-analysis of school-based universal interventions. Child Development, 82, 405–432. DOI:10.1111/j.1467-8624.2010.01.564x.
- Greenberg, Mark T.; Weissberg, Roger P.; O'Brien, Mary Utne; Zins, Joseph E.; Fredericks, Linda; Resnik, Hank; Elias, Maurice J. (2003). Enhancing school-based prevention and youth development through coordinated social, emotional, and academic learning. American Psychologist, Vol 58(6-7), Jun-Jul 2003, 466-474. http://dx.doi.org/10.1037/0003-066X.58.6-7.466.
- Jolles, J. (2007). Neurocognitieve ontwikkeling en adolescentie: enkele implicaties voor het onderwijs. Onderwijsinnovatie, maart 2007. Gevonden maart 2017 op : www.hersenenenleren.nl.
- Kwailteitskaart omgaan met verschillen, School aan zet, 2015
- Masten, A.S. & Coalsworth, J.D. (1998). American Psychologist, Vol 53(2), Feb 1998, 205-220. http://dx.doi.org/10.1037/0003-066X.53.2.205 .
- Overveld, C. W. van (2010). Onderwijs en gedragsproblemen: Prioriteit voor preventie. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 49, 119–129.