Leerstijl

Vermunt omschrijft het begrip leerstijl als: ‘een samenhangend geheel van leerstrategieën, leermodellen en leeroriëntatie, dat kenmerkend is voor een lerende in een bepaalde periode’.

Vermunt onderscheidt vier leerstijlen:

De betekenisvolle leerstijl. Een leerling met deze stijl is op zoek naar inzicht en samenhang.
De toepassingsgerichte leerstijl. Een leerling met deze stijl concretiseert veel en zoekt voorbeelden.
De reproductiegerichte leerstijl. Een leerling met deze stijl doet alles stapsgewijs. Hij herhaalt en memoriseert veel.
De ongerichte leerstijl. In dit geval weet de leerling niet op welke manier hij leert. Deze leerlingen zijn vaak stuurloos en nauwelijks in staat om zelfstandig te studeren.

Ook Kolb heeft vier leerstijlen benoemd:

De divergente leerstijl. Een leerling met deze stijl is een beschouwer. Hij heeft een rijk voorstellingsvermogen, veel fantasie en creativiteit.
De assimilerende leerstijl. Een leerling met deze stijl is een denker. Hij zoekt naar samenhang.
De convergente leerstijl. Een leerling met deze stijl is een beslisser. Hij werkt planmatig.
De uitvoerende leerstijl. Een leerling met deze stijl is een doener. Hij is praktisch ingesteld.

Kritiek op definitie leerstijlâ€‹

Er is veel kritiek op deze theorie, het begrip leerstijl wordt gezien als veelvoorkomende neuromythe. Jelle Jolles e.a.1 schrijven hierover: 'Bijna alle leraren (96 %) die in het onderzoek betrokken waren, dachten dat de leerprestaties van kinderen zouden verbeteren als de leerlingen worden onderwezen in de leerstijl van hun voorkeur. Dit is echter niet juist. Wat wel klopt, is dat visuele, auditieve en kinesthetische informatie in verschillende delen van het brein wordt verwerkt. Echter, deze structuren zijn allemaal met elkaar verbonden. Informatie vanuit verschillende sensorische modaliteiten wordt continu met elkaar uitgewisseld. Daarom is het incorrect om aan te nemen dat slechts één sensorische modaliteit betrokken is bij de informatieverwerking. Nog sterker: het is aannemelijk dat de ontwikkeling erbij gebaat is dat alle sensorische modaliteiten worden gestimuleerd.'

Ook Paul Kirschner ageert tegen de definitie van leerstijlen. Hij formuleert een eigen definitie van leerstijlen: "Verschillende leerlingen reageren op een verschillende manier op verschillende dingen en een goede leerkracht weet hoe hij of zij het best kan inspelen op de sterktes van de leerling om te compenseren voor de zwaktes, net als een goede chef."

1 Jelle Jolles, Sanne Dekker, Nikki C. Leea, Over het vóórkomen en voorkómen van neuromythen in het onderwijs. Hun bron is: King, A.J. (2004). Development of multisensory spatial integration. In C. Spence & J. Driver (Eds.), Crossmodal space and crossmodal attention. New York: Oxford University Press.

2. Kirschner, P. (2017), Wie inspecteert de onderwijsinspectie? via http://www.scienceguide.nl//201704/wie-inspecteert-de-onderwijsinspectie.aspx, geraadpleegd op 19 april 2017.

Heb je vragen over dit thema? Stel ze in de onderwijs community binnen de Wij-leren.nl Academie!

Laatst geactualiseerd op 4 augustus 2022