Een taalontwikkelingsachterstand (TOA) is een achterstand in de taalontwikkeling van een kind ten opzichte van leeftijdsgenoten. Dit kan zich uiten in een beperkte woordenschat, moeite met het vormen van zinnen, problemen met grammatica of een vertraagde spraak. Een TOA kan invloed hebben op het leren lezen, schrijven en het begrijpen van instructies in de klas.
Taalontwikkelingsachterstanden komen voor bij kinderen met een meertalige achtergrond, maar ook bij kinderen die opgroeien in een taalarm milieu of die te maken hebben met andere factoren zoals gehoorproblemen of ADHD. Ook kan een TOA samengaan met autismespectrumstoornissen of hechtingsproblemen, die de taalverwerving beïnvloeden.
Het vroegtijdig signaleren van een TOA is belangrijk. Scholen werken daarom met observatielijsten en toetsen om de taalontwikkeling van jonge kinderen te volgen. Bij zorgen over de taalontwikkeling wordt vaak samengewerkt met logopedisten of gespecialiseerde instellingen. Soms kan het nodig zijn om een kind tijdelijk of deels onderwijs te bieden in een taalklas of schakelklas, waar extra ondersteuning beschikbaar is.
Een goede aanpak richt zich op het versterken van de taalomgeving, het inzetten van rijke werkvormen en het bieden van feedback en herhaling. Op die manier krijgen kinderen met een TOA de kans om zich taalvaardig te ontwikkelen en volwaardig mee te doen in het onderwijs.
Laatst geactualiseerd op 13 juni 2025