Een sociale angststoornis is een psychische aandoening waarbij een kind extreme angst ervaart in sociale situaties, vooral wanneer het zich beoordeeld voelt door anderen. Dit kan leiden tot vermijdingsgedrag en een negatieve impact hebben op het schoolleven, sociale contacten en de algemene ontwikkeling.
Kinderen met sociale angst zijn vaak bang om fouten te maken, negatief beoordeeld te worden of zichzelf te schande te maken. Dit kan zich uiten in situaties zoals een spreekbeurt houden, vragen stellen in de klas, meedoen aan groepsactiviteiten of zelfs alledaagse interacties zoals een gesprek met een klasgenoot. Symptomen kunnen variëren van extreme verlegenheid en stil gedrag tot lichamelijke reacties zoals trillen, blozen, zweten of buikpijn.
Veel kinderen met een sociale angststoornis vermijden situaties die spanning oproepen, wat op de lange termijn de angst kan versterken. Hierdoor kunnen ze geïsoleerd raken of belangrijke sociale vaardigheden niet goed ontwikkelen. Vaak proberen ze hun angst te compenseren door stoer of afwijzend gedrag te vertonen, wat de herkenning van de problematiek kan bemoeilijken.
Een effectieve aanpak van sociale angst omvat cognitieve gedragstherapie (CGT), waarbij kinderen leren om hun angstige gedachten te herkennen en uit te dagen. Daarnaast kan exposuretherapie helpen door kinderen stapsgewijs bloot te stellen aan sociale situaties, zodat ze succeservaringen opdoen en hun zelfvertrouwen groeit. Ondersteuning door ouders en leerkrachten is hierbij essentieel om een veilige en stimulerende omgeving te bieden.
Laatst geactualiseerd op 31 januari 2025