Autoritatief opvoeden is een opvoedingsstijl waarin warmte, betrokkenheid en steun worden gecombineerd met duidelijke grenzen, regels en verwachtingen. De opvoeder heeft gezag, maar gebruikt geen dwang en biedt richting, maar ook ruimte. Deze balans tussen sturing en autonomie maakt het mogelijk dat kinderen zich veilig, gezien en competent voelen.
In een autoritatieve opvoeding wordt veel belang gehecht aan communicatie en wederzijds respect. De opvoeder legt regels uit, luistert naar de mening van het kind en zoekt samen naar oplossingen bij conflicten. Kinderen worden aangemoedigd om eigen keuzes te maken, maar leren tegelijk dat vrijheid samengaat met verantwoordelijkheid.
Kenmerkend is dat de opvoeder consequent, maar niet star is: regels dienen het leren en samenleven, niet de macht van de volwassene. Er is ruimte voor overleg en autonomie, maar ook voor duidelijkheid als dat nodig is.
Onderzoek laat zien dat deze opvoedingsstijl samenhangt met positieve ontwikkelingsuitkomsten. Kinderen die autoritatief worden opgevoed, ontwikkelen vaak meer zelfvertrouwen, zelfstandigheid, zelfbeheersing en sociale verantwoordelijkheid. Ze durven initiatief te nemen, maar houden ook rekening met anderen.
Autoritatief opvoeden vraagt om sensitiviteit en standvastigheid. De opvoeder voelt aan wat het kind nodig heeft, maar blijft ook trouw aan zijn waarden en grenzen. Zo ontstaat een opvoedingsklimaat waarin kinderen leren dat liefde en duidelijkheid hand in hand kunnen gaan. Dat vormt de kern van een veilige, stimulerende opvoeding.
In de infographic hieronder staan de vier verschillende opvoedingsstijlen samengevat.
Wil je deze infographic gratis downloaden in hoge resolutie? Schrijf je dan in voor het kennisdossier 'De kunst van het opvoeden' van de Wij-leren Academie.
Laatst geactualiseerd op 10 oktober 2025
Burgerschap: noodzaak of hype?
Preventie van gedragsproblemen: wat is de basis van je aanpak?
Gedragsproblemen in de klas: van signaleren naar samen handelen
Verbindend gezag in het primair onderwijs
