Een indicatie is een officiële aanwijzing dat een leerling extra ondersteuning of speciaal onderwijs nodig heeft. De indicatie wordt afgegeven door een onafhankelijke commissie die op basis van landelijke criteria beoordeelt of een kind in aanmerking komt voor een specifieke vorm van hulp of onderwijsvoorziening.
In het verleden konden ouders een indicatie aanvragen bij de Commissie voor de Indicatiestelling (CvI). Deze commissie beoordeelde of een leerling recht had op een zogenoemd “rugzakje” in het kader van leerlinggebonden financiering. Met dat rugzakje kon extra ondersteuning worden ingezet binnen het reguliere onderwijs, of kon plaatsing in het speciaal basisonderwijs worden gerealiseerd. Sinds de invoering van passend onderwijs in 2014 is dit systeem van individuele indicatiestelling vervangen.
Tegenwoordig bepalen scholen samen met het samenwerkingsverband welk ondersteuningsniveau een leerling nodig heeft. De nadruk ligt niet meer op een formele indicatie, maar op het beschrijven van de onderwijsbehoeften van de leerling. Op basis daarvan wordt gezocht naar een passende plek en ondersteuning.
Toch wordt het begrip ‘indicatie’ nog regelmatig gebruikt, vooral in de jeugdhulp en bij medische of psychologische begeleiding. Daar verwijst het naar een onderbouwde vaststelling dat een bepaalde behandeling, therapie of begeleiding nodig is.
Een indicatie vormt dus een belangrijk instrument om ondersteuning te organiseren. Of het nu gaat om onderwijs, zorg of behandeling: het doel blijft hetzelfde — leerlingen en jongeren de juiste hulp bieden zodat zij zich optimaal kunnen ontwikkelen en kunnen meedoen in het onderwijs en de samenleving.
Laatst geactualiseerd op 9 oktober 2025
AI voor ib’ers en kc’ers
